Siara bydlęca a preparaty siarozastępcze – co wybrać dla zdrowia cieląt?

Cenne właściwości siary bydlęcej są bezdyskusyjne. Substancja ta stanowi istotny czynnik w prawidłowym odchowie cieląt, budowaniu ich odporności czy nabieraniu siły. Jednak nie zawsze siara dla cieląt dostępna jest w takiej ilości, jakiej faktycznie potrzeba lub nie wykazuje ona odpowiedniego poziomu jakości. Jest tak szczególnie w małych i średnich gospodarstwach. Wówczas wprowadzane są preparaty siarozastępcze. Czy takie rozwiązanie jest jednak korzystne i może w pełni dostarczyć zwierzętom wszystkiego, czego potrzebują? Sprawdź, co warto wiedzieć na ten temat i dobierz odpowiedni produkt siarozastępczy.

Czym są preparaty siarozastępcze?

Siara dla cieląt to bez wątpienia inwestycja w zdrowie i przyszłość zwierzęcia. W przypadku braku naturalnego produktu konieczna bywa jednak np. siara bydlęca w proszku. Tego typu produkty wytwarzane są na bazie siary naturalnej zarówno odtłuszczonej, jak i nieodtłuszczonej. Z racji takiego surowca bazowego, trudno więc w pełni stwierdzić, że jest to faktycznie całkowicie sztuczna siara bydlęca. Właściwości takich artykułów są bardzo zbliżone do wytworów naturalnych i wyróżniają się bardzo wysoką jakością, którą nie zawsze ma siara uzyskiwana prosto od krów, choćby ze względu na ich stan zdrowia czy kondycję.

Siara mleka krowiego w formie zastępczej zawiera zazwyczaj od 100 do 150 IgG na wydzieloną dawkę oraz cenne składniki: białko, tłuszcz, witaminy czy niezbędne do rozwoju składniki mineralne. Ponadto w zależności od konkretnego produktu siara w proszku dla cieląt może być również wzbogacona o różnego rodzaju enzymy czy hormony, które wskazane są dla danych zwierząt.

Każda siara krowia dostępna w formie proszku to poza precyzyjnie określonym składem również jasno sprecyzowane pochodzenie. Znamy więc środowisko, w jakim przebywają krowy, na bazie których siary powstał dany preparat. To znaczne zwiększenie poziomu bezpieczeństwa dla młodych i szansa na zbudowanie odpowiedniego poziomu odporności.

Preparaty siarozastępcze – jakie są ich zalety?

Poza ściśle sprecyzowanym pochodzeniem i zawartością poszczególnych związków czy substancji odżywczych można wymienić cały szereg innych korzyści ze stosowania sztucznej siary krowiej. Włączenie preparatów siarozastępczych rozwiązuje problem niedoborów siary naturalnej w gospodarstwie. Skład siary dla cieląt zawsze ma tę samą zawartość, jakość i jednorodność. Nie ma też potrzeby ściągania, zabezpieczania, zamrażania i przechowywania siary na przyszłe potrzeby cieląt.

Preparaty siarozastępcze są łatwe w przygotowaniu i magazynowaniu. Nie trzeba ich zdajać (ściągać siarę) i nie zawierają w swoim składzie szkodliwych patogenów, które mogłyby zaszkodzić młodym. Przede wszystkim to substancje wolne od paratuberkulozy czy gruźlicy, które stanowią jedne z najpoważniejszych zagrożeń dla cieląt.

Stosowanie preparatów siarozastępczych może być też wydłużone nawet do 5. dnia życia cielęcia. To nie tylko dostarczenie większej dawki cennych składników odżywczych i witamin, ale też odpowiednio skomponowana suplementacja w diecie bydła, która procentuje w ciągu dalszego wzrostu zwierząt.

Kiedy warto stosować preparaty siarozastępcze u bydła?

Sztuczna siara krowia może wybawić z wielu opresji jednocześnie. To cenne rozwiązanie w sytuacji, gdy mamy do czynienia z niedoborami siary naturalnej lub gdy charakteryzuje się ona złą jakością higieniczną, lub słabą jakością. Ponadto preparaty siarozastępcze to cenne wsparcie pod względem dostarczania cielętom niezbędnych witamin, składników mineralnych i związków wspomagających ich naturalną odporność.

Preparaty siarozastępcze okażą się niezwykle pomocne również wtedy, gdy nowonarodzone cielę będzie wyjątkowo duże lub poród odbędzie się nocą. Warto skorzystać z takiego rozwiązania także w sytuacji, gdy w gospodarstwie nie ma zbyt wiele krów lub wiele z nich wykazuje obecność paratuberkulozy.

Ważne jest, aby bez względu na rodzaj podawanej siary w ciągu 24-72 godzin od podania pierwszej dawki zbadać poziom immunoglobulin IgG w surowicy krwi u cielęcia. Powinien on wynosić co najmniej 10 mg/ml. Wówczas odporność bierna zwierzęcia zabezpieczona będzie w sposób odpowiedni.